Hoe ga jij om met excuses? Kan jij iemand zijn of haar excuses aanvaarden voor iets wat diegene jou heeft aangedaan?
Ik neem je mee in mijn verhaal over hoe ik iemand heb vergeven. Wat dieper gaat dan iemand zijn of haar excuses aanvaarden.
In mijn vorige blog schreef ik over het incident met mijn buurman die zonder toestemming foto’s van mij maakte en dat ik mijn gedrag hierop ging aanpassen.
Diezelfde buurman kwam weken later zijn excuses aanbieden. Hij stond met een bos bloemen voor mijn deur en bood zijn excuses aan voor wat hij had gedaan. Hij had spijt. Ik vroeg aan hem waarom hij een foto van mij had gemaakt, of hij het vaker had gedaan en ik wilde hem duidelijk maken wat het incident met mij had gedaan. Ik had zijn verhaal aangehoord, ik zei dat ik zijn excuses aanvaarde en ik nam de bos bloemen aan. De buurman ging weg en ik ging mijn huis weer in.
Vreemd gevoel
Ik keek naar de bloemen en dat herinnerde mij nog steeds aan wat de buurman had gedaan. Het gaf me een naar gevoel. Ik deed de bloemen in de vaas, ik zette hem op tafel en ik kon er maar niet normaal naar kijken zonder aan het incident herinnerd te worden. Vreemd toch… ik had zijn excuses aanvaard. Dan zou het toch klaar moeten zijn?
Ik dacht er diezelfde avond nog over na en ik merkte dat ik het vreemd vond wat er die avond was gebeurd. Waarom ik het vreemd vond? Dat wist ik op dat moment nog niet. Ik liet het even rusten.
Op een gegeven moment begon ik me af te vragen of ik de buurman had vergeven voor wat hij had gedaan. Vergiffenis gaat veel dieper dan zeggen dat je iemand zijn of haar excuses hebt aanvaard. Iemand zijn excuses aanvaarden is iets wat je zegt, dat komt vanuit je denken. Het hoort immers zo… Iemand vergeven dat gaat veel dieper en komt vanuit liefde, vanuit je hart.
Op het moment dat ik de buurman veel vragen stelde dacht ik teveel na en had ik geen contact met mijn gevoel
Dat was exact het vreemde gevoel wat ik op dat moment had. Ik had gezegd dat ik zijn excuses had aanvaard maar ik voelde het niet. Dat stukje over het excuses aanvaarden gaat over de buurman en niet over mij. Ik miste mijn eigen stuk in dit hele verhaal… het vergeven.
Vergeven
Ik vroeg me af of ik hem kon vergeven. Ik schreef het voor mezelf op. Alles wat ik van de hele situatie vond kwam op papier. Met als laatste de vraag: Kan ik de buurman vergeven? Hierna liet ik het voor wat het was.
Diezelfde avond ging ik naar mijn gevoel en voelde ik dat ik hem kon vergeven. Ik wilde het ook en ik vergaf hem. Vanaf dat moment werd de situatie voor mij lichter en voelde het goed. Dit gaat over mij. Over mijn gevoel. Vanuit het hart en niet vanuit mijn hoofd.
Vergeven doe je voor jezelf en niet voor de ander
Nadat ik hem had vergeven en ik naar de bloemen keek had ik dat akelige gevoel niet meer. Ik bekeek het nu vanuit een ander perspectief: de bloemen stonden symbool voor dat ik iemand heb vergeven. Het was geen issue meer, het voelde goed.
En dat is precies waar vergiffenis over gaat… het voelen, vanuit je hart spreken. Je eigen gevoel en niet vanuit je hoofd, je verstand.
Heb jij iemand echt vergeven?
Heb jij iemand echt vergeven voor wat hij of zij jou heeft aangedaan? Je kan het voor jezelf nagaan of dat zo is. Ga maar eens ergens op een rustig plekje zitten of liggen, sluit je ogen en adem een aantal keer diep in en uit. Denk dan aan de situatie die je hebt meegemaakt.
Wat gaat er door je heen? Voel je iets? Krijg je nog steeds een naar gevoel van die persoon of situatie? Komen er emoties los? Zo ja, dan heb je die persoon niet vergeven. Er zitten nog teveel emoties die je verbinden met wat er is gebeurt.
Hoe kan je iemand vergeven?
Iemand vergeven kan op verschillende manieren. Je kan er met iemand over praten zodat je je hart kan luchten en inzichten kan krijgen. Je hoeft er niet met die persoon waar het om gaat over te praten. Vergeven doe je voor jezelf en niet voor de ander.
Je kan het van je afschrijven door alles op te schrijven wat je wilt over wat die persoon jouw heeft aangedaan en wat het met je heeft gedaan en met je doet. Doe dat op je eigen manier. Alles is goed.
Op een gegeven moment voel je vanzelf of je die persoon kan vergeven. Je voelt de emoties weg ebben en je voelt je rustiger.
Als je vanuit je hart iemand hebt vergeven ga je anders naar die persoon kijken en naar wat er gebeurt is. Je zal ervaren dat het je rust geeft.
