Deze blog is ontstaan nadat ik kortgeleden iets naars had meegemaakt. Tijdens het proces dat ik dat meemaakte en de momenten daarna was ik me bewust van het feit dat ik verschillende keuzes had. Ik maakte dit bewust mee en dat wil ik met je delen. Ik neem je mee met mijn verhaal en ik hoop dat ik je kan inspireren en inzichten kan geven in de keuzes die jij gaat maken als je iets (positiefs of negatiefs) meemaakt.
Wat was het geval? Ik zat buiten in mijn voortuin een boek te lezen in de voorjaarszon. Voor mij één van de dingen waar ik echt van kan genieten. Op een gegeven moment zag ik dat mijn buurman buiten stond en zijn smartphone pakte. Ik zag dat hij in zoemde en de smartphone in mijn richting hield. Ik vond dat vreemd want er was niets om een foto van te maken, behalve van mij. Dit deed hij stiekem en ging daarna naar binnen. Ik was flabbergasted en dacht dat het niet waar kon zijn dat hij een foto van mij maakte.
Enkele minuten later zag ik hem binnen voor het raam staan met zijn mobiel weer naar mij gericht. Hij maakte weer een foto.
In een split van een seconde maakte ik dit mee. Ik had er geen invloed op dat dit mij overkwam. Iemand anders maakte deze keuze en ik was er onderdeel van.
Ik was kwaad en ik ben naar hem toe gegaan. Ik voelde mij in mijn eer aangetast en hij maakte zonder mijn toestemming een foto van mij. Ik wilde dat hij die foto verwijderde.
In eerste instantie ontkende hij en na hem geconfronteerd te hebben met beveiligingscamera’s en een aangifte bij de politie bekende hij. Ik eiste dat hij de foto’s verwijderde en ook uit zijn verwijderde items. Dat deed hij. Hierna liep ik terug naar huis en ging ik weer in de voortuin zitten.
Er is altijd een keus
Wat die man heeft gedaan kan ik niet meer veranderen. Het is al gebeurd. Maar hoe ik over de situatie denk en mijn gedrag daarna kan ik wel veranderen. Daar heb ik een keuze in. Dat leg ik je uit.
Ik zat dus weer in mijn voortuin en ik voelde mij niet op mijn gemak. Ik voelde mij begluurd op mijn eigen veilige plek, mijn voortuin. Ik ging daardoor dus achter in mijn tuin zitten. Op dat moment dacht ik nog dat ik eigenlijk gek was dat ik mij, door wat mij was overkomen, ga aanpassen door achter in de tuin te gaan zitten. Dat sloeg natuurlijk nergens op.
En toch is dat iets wat veel mensen uiteindelijk onbewust doen. We willen niet meer geconfronteerd worden met wat er zojuist gebeurd is dus passen we ons aan.
Maar aan de andere kant is het MIJN veilige plek, MIJN voortuin waar IK graag zit en waar IK kan ontspannen. Dat laat ik me toch niet door deze man en de situatie die hij gecreëerd heeft afpakken?!
Jezelf aanpassen of niet?
Het voelde voor mij niet goed om mij aan te passen aan een situatie die iemand anders gecreëerd heeft. Ik kan niet zomaar ineens vergeten en laten wat er gebeurd is, dat vooropgesteld. Maar ik kan wel zelf de keus maken om mij daar niet door te laten beïnvloeden.
Dus ik ging er voor zorgen dat mijn veilige plekje voor in de tuin van mij blijft. Ik heb mij niet aangepast. En dat voelt ook nog goed. Ik voel me er gesterkt door.
De eerste paar keer dat ik voor in de tuin ging zitten voelde het vreemd. Het gevoel dat iemand mij daar begluurd heeft. Maar ik bleef volhouden. In legde de focus niet op die man en zijn stommiteiten maar weer op het genieten van MIJN plek in de voortuin. Van mijn tuin, de zon en de rust die er heerst. Daar geniet ik weer van. Ik verleg de focus.
Wat je hebt meegemaakt kan je niet veranderen. Maar de keuzes die je daarna gaat maken daar heb je wel invloed op.
Leg je de focus op wat er is gebeurd? Of ga je juist de focus leggen op hoe je (weer) wil dat het gaat worden?
Blijf je dicht bij jezelf of ga je je aanpassen?
De keus is aan jou. Jij hebt de regie over je eigen leven!
