Verbinding is iets wat ik tot een paar jaar geleden niet gekend heb. Ik kwam er tijdens mijn coaching periode achter dat dat was wat ik in mijn leven miste en waar ik altijd naar op zoek was.
Lange tijd was ik op zoek naar iets wat ik miste. Ik wist niet precies wat maar wel dat ik iets miste. Ik had een groot sociaal leven met familie, vrienden, kennissen, collega’s, mensen doe ik kende van verschillende hobby’s en sporten. Een groot sociaal netwerk met veel mensen om mij heen. Maar er ontbrak toch iets, ik voelde me eenzaam.
Totdat mijn coach, Wilma, tegen mij zei dat ik mij met mensen moest gaan verbinden. “Verbinden? Hoe bedoel je?” zei ik tegen haar.
“Ga eens iets samen doen met mensen, vraag iemand mee en ga iets leuks doen” is wat Wilma adviseerde. Met de nadruk op ‘samen’.
Oké, dacht ik. Dat moet ik wel kunnen. Dat deed ik altijd wel: iets doen met iemand.
Ik werd op dat moment intensief gecoacht in een bezinningshotel midden in de Friese natuur. Marianne en Wilma waren degene die dat samen runden. Ik was daar dagelijks in de tuin te vinden wat onderdeel was van mijn therapie.
Samen
Ik vroeg aan Marianne of zij samen met mij de planten in een plantenbak wilde doen. Het voelde voor mij vreemd om de nadruk op ‘samen’ te leggen. Terwijl ik toch vaak iets met iemand anders deed. Dus ging ik die middag ‘samen’ met Marianne aan de slag met de planten. Ik deed mijn best om dat ‘samen’ te gaan doen. We hadden verschillende planten in de plantenbakken gedaan en ik was tevreden met hoe ze daar in stonden. Het zag er mooi uit.
Ik was trots dat ik dat ‘samen’ met Marianne had gedaan en vertelde dat aan Wilma.
Wilma vroeg later aan Marianne hoe zij dat had ervaren. Marianne vertelde dat ze niets had gemerkt dat ik dat ‘samen’ met haar had gedaan. Ik was alleen maar bezig met de planten in de bakken aan het doen.
Wilma vertelde mij dat en ik begreep er niks van. We deden het toch ‘samen’?
Ze vroeg aan mij of ik contact had gehad met Marianne. Of ik met haar had gepraat en had gevraagd hoe het met haar ging? Of ik had verteld hoe het met mij ging.
Uuuhhh hoezo? De planten staan toch in de bak? Dat hebben we ‘samen’ gedaan, dacht ik nog.
Wilma vertelde mij dat ik alleen maar bezig was met de taak. De taak was mijn hoofdzaak en niet het contact, de verbinding, met Marianne.
En toen viel het kwartje voor mij! Een memorabele moment in mijn leven… Dus dat is verbinding!
Activiteit boven het samenzijn
Ik ben in mijn leven altijd maar bezig geweest met de activiteit waar ik op dat moment mee bezig was en niet met de mensen waar ik mee ‘samen’ was. Ik stelde de taak boven het contact met de mensen om mij heen… de verbinding was er niet. Ik begreep het. Dat was wat ik miste in mijn leven, verbinding met mensen.
Ik vond de feestdagen en hoe de dag zou verlopen belangrijker dan het contact met mijn familie, ik vond het belangrijker dat mijn huis schoon was dan de gastvrijheid, ik vond het belangrijker dat mijn vloerkleed niet smerig werd dan de gezelligheid van de mensen in mijn huis, ik vond de inhoud van mijn werk belangrijker dan de omgang / het contact met mijn collega’s, ik vond het belangrijker hoe de formaties tijdens een show stonden dan het contact met de mensen die ook in de showband zaten, ik vond het belangrijker om te winnen met voetbal dan de gezelligheid in het team… en als iets niet ging zoals ik had bedacht dat was ik kwaad, teleurgesteld en verdrietig. Ik was teveel bezig met de activiteit. Hierdoor miste ik iets… dé verbinding met de mensen!
Bewustwording
Doordat ik me bewust werd dat ik geen verbinding maakte met mensen en alleen maar bezig was met andere dingen om me heen is er een (nieuwe) wereld voor me open gegaan.
Als ik nu ergens ben hecht ik veel meer waarde aan de verbinding met de mensen om me heen dan de activiteit waar ik mee bezig ben. De activiteit loopt zoals het loopt, het is een bijzaak en een mooie bijkomstigheid maar de verbinding met de mensen daar geniet ik nu volop van.
Het voelt als thuiskomen in mijzelf!
